Moths to a Flame – Dhammadīpa

One time the Buddha was staying near Sāvatthi, in Jeta’s grove, at the garden of Anāthapiṇḍika. At that time he was seated under the open sky, on a night of blinding darkness, while oil lamps were burning. And also at that time a great number of winged insects were flying around and falling into those oil lamps, thus meeting with misfortune, meeting with ruin, meeting with both misfortune and ruin. The Buddha saw those great number of winged insects flying around and falling into those oil lamps… And then the Buddha, understanding the meaning of this, gave utterance, at that moment, to this profound utterance:

“Rushing up but then too far, they miss the point;
Only causing ever newer bonds to grow.
So obsessed are some by what is seen and heard,
They fly just like these moths, straight into the flames.” – Ud 6.9

Evaṁ me sutaṁ— ekaṁ samayaṁ bhagavā sāvatthiyaṁ viharati jetavane anāthapiṇḍikassa ārāme. Tena kho pana samayena bhagavā rattandhakāratimisāyaṁ abbhokāse nisinno hoti telappadīpesu jhāyamānesu. Tena kho pana samayena sambahulā adhipātakā tesu telappadīpesu āpātaparipātaṁ anayaṁ āpajjanti, byasanaṁ āpajjanti, anayabyasanaṁ āpajjanti. Addasā kho bhagavā te sambahule adhipātake tesu telappadīpesu āpātaparipātaṁ anayaṁ āpajjante, byasanaṁ āpajjante, anayabyasanaṁ āpajjante.

Atha kho bhagavā etamatthaṁ viditvā tāyaṁ velāyaṁ imaṁ udānaṁ udānesi:

“Upātidhāvanti na sāramenti,
Navaṁ navaṁ bandhanaṁ brūhayanti;
Patanti pajjotamivādhipātakā,
Diṭṭhe sute itiheke niviṭṭhā”ti.

အကျွန်ုပ်သည် ဤသို့ ကြားနာခဲ့ရပါသည်- အခါတစ်ပါး၌ မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အလွန်မှောင်မိုက်သော ညဉ့်အခါ ဆီမီးတို့ကို ညှိထွန်းထားရာ လွင်တီးခေါင်၌ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ များစွာသော ပိုးဖလံတို့သည် ထိုဆီမီးတို့၌ တိုးဝင်ရစ်ဝဲကာ ကျရောက်ကုန်လျက် ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ ဆင်းရဲပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ မြတ်စွာ့ဘုရားသည် ထိုဆီမီးတို့၌ တိုးဝင်ရစ်ဝဲကာ ကျရောက်ကုန်လျက် ဆင်းရဲခြင်း ပျက်စီးခြင်း ဆင်းရဲပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော ထိုပိုးဖလံများစွာတို့ကို မြင်တော်မူ၏။

ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကို သိတော်မူ၍ ထိုသိသောအချိန်၌-

”အချို့သော သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် သီလ သမာဓိ ပညာစသော အနှစ်သာရသို့ မရောက်ကြဘဲလွန်၍ ပြေးကုန်၏။
တဏှာဒိဋ္ဌိဟူသော အသစ် အသစ်ဖြစ်သော အနှောင်အဖွဲ့ကို ပွါးစေကုန်၏။
မြင်ရသော အရာ ကြားရသော အရာတို့ကို ဤသို့မှန်၏ဟု အမှားနှလုံးသွင်းကုန်လျက်
ပိုးဖလံတို့သည် ဆီမီးသို့ ကျကုန်သကဲ့သို့ ကျရောက်ရကုန်၏”ဟု ဤဥဒါန်းကို ကျူးရင့်တော်မူ၏။

Như vầy tôi nghe: Một thời Thế Tôn trú ở Sàvatthi, tại Jetavana, khu vườn của ông Anàathapindika. Lúc bấy giờ, Thế Tôn đang ngồi giữa trời, trong đêm tối mù mịt, với những cây đèn dầu đang chói sáng. Lúc bấy giờ, nhiều loại côn trùng có cánh tiếp tục rơi vào trong những đèn dầu ấy và gặp phải tai nạn, gặp phải hoại diệt, gặp phải tai nạn hoại diệt. Thế Tôn thấy nhiều loại côn trùng có cánh tiếp tục rơi vào…

Rồi Thế Tôn, sau khi hiểu biết ý nghĩa này, ngay trong lúc ấy nói lên lời cảm hứng:

“Họ chạy gấp vượt qua, nhưng bỏ mất lối cây,
Họ làm cho tăng trưởng, các trói buộc mới mẻ,
Như các loại côn trùng, rơi vào trong ánh sáng,
Có người sống dựa vào Ðiều được thấy được nghe.”